Самопожертвование, искренность и самокритика...

Self-sacrifice, sincerity, and self-criticism... / Fedakarlık, samimiyet ve özeleştiri... / Vetëflijim, sinqeritet dhe autokritikë...

Многие мусульмане ошибочно полагают, что духовное превосходство и близость к Аллаху достигаются лишь за счёт большого количества намазов и постов. Безусловно, эти поклонения — фундамент религии, но они не являются единственным мерилом благочестия...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

В Исламе духовное возвышение и приближение к Аллаху не измеряются только количеством совершенных молитв или длительностью постов. Хотя эти действия являются важными и необходимыми, они не являются конечной целью мусульманина, а лишь средствами для достижения более высокой духовной чистоты и осознания своей миссии в этом мире. Истинное возвышение души требует гораздо большего — готовности к самопожертвованию, отсутствия порочности в сердце, искренности в отношении к Умме и строгой самокритики.

Ислам — это не просто религия, это образ жизни, который охватывает все аспекты человеческого существования. В Коране и Сунне Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха) мы находим множество указаний на то, как человек может достичь высот духовного совершенства и приблизиться к Аллаху. Однако важно понимать, что путь к этому достижению не ограничивается лишь выполнением формальных обрядов. Эти действия, безусловно, являются фундаментальными столпами веры, но они становятся истинно значимыми только тогда, когда сочетаются с внутренними качествами и жертвенностью.

Ислам учит нас, что жизнь временная, а вечная награда ожидает тех, кто готов принести жертвы ради довольства Аллаха. Это не означает, что нужно отказываться от всего материального, но скорее призывает к осознанию того, что всё, чем мы обладаем, является даром от Аллаха и должно использоваться для поклонения и служения Ему.

Время — самое ценное, что у нас есть. Тратить его на поклонение, обучение, помощь другим и распространение знаний о вере — это проявление истинной преданности. Средства — богатство, данное Аллахом, должно быть использовано для помощи нуждающимся, распространения Ислама, поддержки семей и благотворительности. "Никогда ты не достигнешь истинного благочестия, пока не будешь тратить из того, что любишь". (Коран, 3:92).

Семья — хотя семья является важной частью жизни мусульманина, иногда требуется временно отстраниться от личных интересов ради общего блага Уммы. Здоровье и жизнь — мусульманин должен быть готов пожертвовать даже своей жизнью ради защиты веры, справедливости и братьев по вере. Это не обязательно буквально означает участие в боевых действиях; это может выражаться в ежедневной борьбе за правду, даже если она требует усилий и страданий.

Отсутствие "гнили" внутри

Под "гнилью" здесь подразумеваются негативные качества, такие как зависть, гордыня, лицемерие, злоба, алчность и другие пороки, которые разъедают душу человека изнутри. Ислам учит нас очищать свои сердца через таубу (покаяние), постоянную самопроверку и стремление к искренности. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) говорил: "Не войдёт в Рай тот, в чьём сердце есть хоть капля гордыни". (Муслим). Это напоминание о том, что внутренняя чистота важнее внешних действий. Человек может молиться и поститься, но если его сердце наполнено ненавистью или завистью, его деяния теряют ценность.

Одним из ключевых принципов Ислама является единство Уммы. Пророк (мир ему и благословение Аллаха) сказал: "Мусульмане — как одно тело: если заболит одна часть, страдает всё тело". (Муслим). Это значит, что каждый мусульманин должен чувствовать ответственность за своих братьев и сестёр по вере, помогать им, поддерживать их и желать им добра. Благожелательность проявляется не только в словах, но и в делах. Это может быть участие в социальных проектах, оказание помощи нуждающимся, защита угнетённых или просто доброжелательное отношение к окружающим. Важно помнить, что искренность играет ключевую роль: наши действия должны быть направлены исключительно ради довольства Аллаха, а не ради славы или выгоды.

Ислам учит нас скромности и самокритичности. Человек должен постоянно анализировать свои поступки, исправлять ошибки и стремиться к самосовершенствованию. Презрение к самому себе не означает самоуничижение или депрессию; это скорее осознание собственной ничтожности перед величием Аллаха и понимание того, что мы всегда можем стать лучше. Пророк (мир ему и благословение Аллаха) говорил: "Если бы вы не грешили, Аллах создал бы других людей, которые грешили бы, чтобы прощать их". (Муслим). Это не оправдание грехов, а напоминание о том, что мы все несовершенны, но именно через покаяние и стремление к лучшему мы можем приблизиться к Аллаху.

В Исламе огромное значение придаётся гармонии между внешними действиями и внутренним состоянием человека. Намаз, пост, закят и хадж — это обязательные столпы веры, но они становятся полноценными только тогда, когда дополняются искренностью, жертвенностью, чистотой сердца и заботой о других.

Это назидание напоминает нам, что истинный успех, у Аллаха измеряется не количеством совершённых ритуалов, а качеством нашей веры и наших дел. Мы должны быть готовы отдавать, жертвовать, помогать и работать над собой, чтобы стать лучше не только для себя, но и для всей Уммы. Пусть Аллах дарует нам силы следовать этим принципам и стать теми, кто действительно достоин Его милости и награды. Аминь!

Self-sacrifice, sincerity, and self-criticism...

Many Muslims mistakenly believe that spiritual superiority and closeness to Allah are achieved solely through the quantity of prayers and fasts. Undoubtedly, these acts of worship are the foundation of the religion, but they are not the sole measure of piety...

Praise be to Allah, Whom we praise, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our wrongful deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger. And thereafter:

In Islam, spiritual elevation and closeness to Allah are not measured merely by the number of prayers performed or the length of fasting. Although these actions are important and essential, they are not the ultimate goal of a Muslim but rather means to achieve higher spiritual purity and awareness of one’s mission in this world. True elevation of the soul requires much more — readiness for self-sacrifice, absence of corruption in the heart, sincerity towards the Ummah, and strict self-criticism.

Islam is not just a religion; it is a way of life that encompasses all aspects of human existence. In the Qur'an and the Sunnah of Muhammad (peace and blessings be upon him), we find numerous indications of how a person can achieve spiritual perfection and draw closer to Allah. However, it is important to understand that the path to this achievement is not limited to performing formal rituals. These actions, undoubtedly, are fundamental pillars of faith, but they become truly meaningful only when combined with inner qualities and sacrifice.

Islam teaches us that life is temporary, and eternal reward awaits those who are willing to sacrifice for the pleasure of Allah. This does not mean abandoning everything material, but rather recognizing that everything we possess is a gift from Allah and should be used for worship and service to Him.

Time is the most valuable thing we have. Spending it on worship, learning, helping others, and spreading knowledge about the faith is a manifestation of true devotion. Wealth, given by Allah, must be used to help the needy, spread Islam, support families, and engage in charity. "You will never attain righteousness until you spend of what you love." (Qur'an, 3:92).

Family — although family is an important part of a Muslim's life, sometimes it is necessary to temporarily set aside personal interests for the greater good of the Ummah. Health and life — a Muslim must be ready to sacrifice even their life for the defense of faith, justice, and brothers and sisters in faith. This does not necessarily mean literal participation in combat; it can be expressed in daily struggles for truth, even if it requires effort and suffering.

Absence of "rot" within

By "rot" here, we mean negative qualities such as envy, pride, hypocrisy, malice, greed, and other vices that corrode a person's soul from within. Islam teaches us to purify our hearts through tawbah (repentance), constant self-examination, and striving for sincerity. The Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him) said: "No one who has an atom's weight of arrogance in his heart will enter Paradise." (Muslim). This is a reminder that inner purity is more important than external actions. A person may pray and fast, but if their heart is filled with hatred or envy, their deeds lose value.

One of the key principles of Islam is the unity of the Ummah. The Prophet (peace and blessings be upon him) said: "The believers are like one body; if one part suffers, the whole body suffers." (Muslim). This means that every Muslim should feel responsible for their brothers and sisters in faith, help them, support them, and wish them well. Benevolence is manifested not only in words but also in actions. It could be participating in social projects, providing assistance to the needy, defending the oppressed, or simply being kind to those around us. It is important to remember that sincerity plays a key role: our actions should be aimed solely for the pleasure of Allah, not for fame or gain.

Islam teaches us humility and self-criticism. A person should constantly analyze their actions, correct mistakes, and strive for self-improvement. Contempt for oneself does not mean self-deprecation or depression; rather, it is the recognition of one's insignificance before the greatness of Allah and the understanding that we can always improve. The Prophet (peace and blessings be upon him) said: "If you did not sin, Allah would create other people who would sin so that He could forgive them." (Muslim). This is not an excuse for sinning, but a reminder that we are all imperfect, and it is through repentance and striving for betterment that we can draw closer to Allah.

In Islam, great importance is placed on the harmony between external actions and a person's internal state. Prayer, fasting, zakat, and Hajj are obligatory pillars of faith, but they become complete only when complemented by sincerity, sacrifice, purity of heart, and care for others.

This admonition reminds us that true success, in Allah’s eyes, is not measured by the quantity of rituals performed but by the quality of our faith and deeds. We must be ready to give, sacrifice, help, and work on ourselves to become better not only for ourselves but for the entire Ummah. May Allah grant us the strength to follow these principles and become those who truly deserve His mercy and reward. Ameen!

Fedakarlık, samimiyet ve özeleştiri...

Birçok Müslüman, manevi üstünlük ve Allah'a yakınlığın yalnızca fazla sayıda namaz kılınması ve oruç tutulmasıyla elde edildiğine yanlış olarak inanır. Kuşkusuz, bu ibadetler dinin temel taşlarıdır, ancak bunlar takvayı ölçmek için tek kriter değildir...

Hamd, her şeye gücü yeten Allah'a olsun; O'ndan yardım ve affetmesini dileriz. Kendimizin kötülüğünden ve kötü işlerimizden sığınırız. Kimi Allah hidayete ulaştırırsa o kimse hiçbir güç tarafından sapıtılamaz, kimi de terk ederse onu hiç kimse doğru yola iletemez. Tanrıdan başka ilah olmadığını ve Hz. Muhammed'in (s.a.v.) Allah'ın kulu ve elçisi olduğunu ikrar ederiz. Ve şu şekilde devam ederiz:

İslam'da manevi yükseliş ve Allah'a yakınlık, yalnızca yapılan namazların sayısı veya oruçların uzunluğuyla ölçülemez. Bu eylemler kesinlikle önemli ve gereklidir, ancak bir Müslümanın nihai hedefi değildirler; daha yüksek bir manevi saflık ve bu dünyadaki görevinin farkındalığını elde etmek için araçlardır. Ruhun gerçek yükselmesi ise çok daha fazlasını gerektirir - fedakarlık yapmaya hazır olmak, kalpte hiçbir bozukluk olmaması, ümmet için samimiyet ve sıkı bir öz eleştiri.

İslam sadece bir din değil, aynı zamanda insan varoluşunun tüm yönlerini kapsayan bir yaşam tarzıdır. Kuran ve Hz. Muhammed'in (s.a.v.) sünnetinde, bir kişinin nasıl manevi mükemmelliğe ulaşabileceğine ve Allah'a yaklaşabileceğine dair birçok işaret bulunmaktadır. Ancak, bu başarıya ulaşma yolunun yalnızca biçimsel ayinleri yerine getirmekle sınırlı olmadığı gerçeğini anlamak önemlidir. Bu eylemler şüphesiz imanın temel direkleridir, ancak içsel nitelikler ve fedakarlıkla birleştirildiğinde gerçekten anlamlı hale gelirler.

İslam bize hayatın geçici olduğunu ve ebedî ödülün, Allah'ın rızası için fedakarlık yapmaya hazır olanlar için olduğunu öğretir. Bu, maddi her şeyden vazgeçmek anlamına gelmez; aksine, sahip olduğumuz her şeyin Allah'tan bir lütuf olduğunu ve onun ibadet ve hizmet için kullanılması gerektiğini anlamayı içerir.

Zaman, sahip olduğumuz en değerli şeydir. Onu ibadet, öğrenme, başkalarına yardım etme ve dini bilgi yaymada harcamak gerçek bağlılığın bir göstergesidir. Zenginlik, Allah tarafından verilmiş bir nimettir ve bu, ihtiyaç sahiplerine yardım etmek, İslam'ı yaymak, aileleri desteklemek ve hayırseverlik faaliyetlerinde bulunmak için kullanılmalıdır. "Gerçek hayırseverliğe erişene kadar sevdiğiniz şeylerden harcayacaksınız." (Kuran, 3:92).

Aile - aile, bir Müslüman'ın hayatında önemli bir parçadır, ancak bazen ummetin genel iyiliği için kişisel çıkarlardan geçici olarak vazgeçmek gerekir. Sağlık ve hayat - bir Müslüman, imanı, adaleti ve kardeşlerini savunmak için hayatını bile feda etmeye hazır olmalıdır. Bu mutlaka savaşlarda yer almayı gerektirmez; günlük doğruluk mücadelesi içinde gösterilebilir, bu da çaba ve acı gerektirebilir.

İçerdeki "çürüme"nin yokluğu

Burada "çürüme" denilen şey, kin, gurur, ikiyüzlülük, cimrilik ve diğer günahkar özellikler gibi negatif niteliklerdir. İslam bize kalplerimizi tövbe (tevbe ) yoluyla, sürekli kendimizi kontrol ederek ve samimiyete ulaşma çabasıyla temizlemeyi öğretir. Peygamber Muhammed (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Kalbinde bir zerrece kibir bulunan kimse cennete giremez." (Müslim). Bu, içsel temizliğin dışsal eylemlerden daha önemli olduğunu hatırlatmaktadır. Bir kişi dua edebilir ve oruç tutabilir, ancak eğer kalbi nefret veya kıskançlıkla doluysa, amelleri değersiz hale gelir.

İslam'ın ana ilkelerinden biri ümmetin birliği konusudur. Peygamber (s.a.v.), "Müminler tek bir bedendir; bir organı hasta olursa, tüm beden hasta olur." demiştir. (Müslim). Bu, her Müslüman'ın imanlı kardeşlerine karşı sorumluluk duyması, onlara yardım etmesi, destek olması ve onlar için hayırlı şeyler dilemesi gerektiği anlamına gelir. İyilik yalnızca sözlerle değil, aynı zamanda eylemlerle de gösterilmelidir. Bu, sosyal projelere katılmak, ihtiyaç sahiplerine yardım etmek, ezilenleri korumak veya çevredekilere karşı nazik davranmak şeklinde olabilir. Unutmamak gerekir ki içtenlik anahtar rol oynar: eylemlerimiz yalnızca Allah'ın rızası için yapılmalı, şöhret veya kazanç için değil.

İslam bize tevazu ve öz eleştiri öğretir. İnsanlar sürekli olarak eylemlerini analiz etmeli, hataları düzeltmeli ve kendini geliştirmeye çalışmalıdır. Kendine küçümseme, kendini aşağılamak veya depresyon demek değildir; bu, Allah'ın büyüklüğü karşısındaki kendi önemsizliğimizin farkındalığıdır ve hep daha iyi olabileceğimizin bilincindedir. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Eğer günah işlemeseydiniz, Allah sizin yerine günah işleyecek başka insanlar yaratırdı ki onları affetsin." (Müslim). Bu, günahlara mazeret değil, tam tersine hepimizin kusurlu olduğunu ve tövbe ve gelişmeye çalışarak Allah'a yaklaşabileceğimizi hatırlatmaktadır.

İslam'da dışsal eylemlerle kişinin içsel durumu arasındaki uyumun büyük önemi vardır. Namaz, oruç, zekat ve hac, farz olan iman direkleridir, ancak içtenlik, fedakarlık, temiz kalp ve başkalarına duyulan ilgiyle birleştiğinde tam anlamını kazanırlar.

Bu öğüt, gerçek başarının, Allah nezdinde ibadetlerin miktarıyla değil, imanımızın ve amellerimizin kalitesiyle ölçüldüğünü hatırlatmaktadır. Verme, fedakarlık yapma, yardım etme ve kendimizi daha iyi hale getirme konusunda hazırsak, yalnızca kendimiz için değil, tüm ümmet için daha iyi olabiliriz. Allah bizlere bu prensipleri izlemek için güç versin ve O'nun merhametine ve mükafatına layık olanlar olalım. Âmin!

Vetëflijim, sinqeritet dhe autokritikë...

Shumë muslimanë gabimisht besojnë se përparësia spirituale dhe afërshmëria me Allah arriten vetëm përmes numrit të madh të namazeve dhe agjerimeve. Pa dyshim, këto adorime janë themeli i fejes, por ato nuk janë masë e vetme e përkushtimit...

Lavdi Allahut, të cilin ne lavdojmë dhe nga i cili kërkojmë ndihmën dhe faljen. Ne kërkojmë strehimë tek Allah nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprat e këqija. Kushc Allah udhëzon, askush nuk mund ta çojë në gabim, dhe kushc ai lë, askush nuk mund t'i tregojë rrugën drejt. Ne dëshirojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut të Vetëm, dhe dëshirojmë se Muhamedi është rob dhe dërgues i Tij. Dhe pastaj:

Në Islami, ngritja spirituale dhe afërshmëria me Allah nuk matet vetëm me numrin e namazeve të kryera ose gjatësinë e agjerimeve. Edhe pse këto veprime janë të rëndësishme dhe të nevojshme, ato nuk janë qëllimi përfundimtar i një muslimani, por mjete për të arritur një pastërti spirituale më të lartë dhe njohje të misionit të tyre në këtë botë. Ngritja e vërtetë e shpirtit kërkon shumë më tepër – gati për shkrirjen vetjake, mungesë të turpit në zemër, sinceri për Ummet dhe kritikë të fortë vetjakë.

Islami nuk është thjesht një fe; është një mënyrë jetese që përfshin të gjitha aspektet e ekzistencës njerëzore. Në Kur'an dhe Sunnettë e Muhamedit (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të), ne gjejmë shumë udhëzime se si një njeri mund të arrijë përfeksionin spiritual dhe të afrohet Allahut. Megjithatë, është e rëndësishme të kuptohet se rruga drejt këtij arritjeje nuk kufizohet vetëm në kryerjen e ceremonive formale. Këto veprime, pa dyshim, janë shtyllat themelore të besimit, por ato bëhen vërtet të rëndësishme vetëm kur kombinohen me cilësitë e brendshme dhe shkrirjen.

Islami na mëson se jeta është e përkohshme, dhe shpërblimi i përhershëm pret ata që janë të gatshëm të shkaktojnë për kënaqësinë e Allahut. Kjo nuk do të thotë se duhet të heqim dorë nga çdo gjë materiale, por më tepër se çdo gjë që posedojmë është dhuratë nga Allah dhe duhet përdorur për adorimin dhe shërbimin e Tij.

Koha është ajo çka kemi më të vlefshme. Ta harxhojmë atë në adorim, mësim, ndihmë të tjerëve dhe shpërndarje të njohurive rreth besimit është një shprehje e përkushtimit të vërtetë. Burimet – pasuria e dhënë nga Allah – duhet përdorur për ndihmë të nevojshmeve, përhapjen e Islami, mbështetjen e familjeve dhe mirësjelljen. "Nuk do të arrini përkushtim të vërtetë derisa të shpenzoni nga ajo që doni." (Kur'an, 3:92).

Familja – megjithëse familia është pjesë e rëndësishme e jetës së një muslimani, ndonjëherë kërkohet të largohemi përkohësisht nga interesat personale për të mirën e përgjithshme të Ummetit. Shëndeti dhe jeta – një musliman duhet të jetë i gatshëm të shakruese madje edhe jetën e tij për mbrojtjen e besimit, drejtësisë dhe vëllezërve të tij në besim. Kjo nuk do të thotë domosdoshmërisht pjesëmarrje në luftëra; kjo mund të shprehet në luftën e përditshme për të vërtetën, edhe nëse kërkon përpjekje dhe vuajtje.

Mungesa e "plakjes" brenda

Me "plakje" këtu nënkuptohen cilësitë negative si envet, krenaria, hipokrizia, uria, lakmia dhe tjera të tilla që shkatërrojnë shpirtin e njeriut nga brenda. Islami na mëson të pastruajmë zemrat tona përmes taubas (përfitimi), kontrolli të vazhdueshëm të vetvetes dhe strehimit për sinjertësi. Profeti Muhamedi (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të) tha: "Asnjë i tillë që ka edhe një pjesë të vogël krenarie në zemër nuk do të hyjë në Xhenet." (Muslim). Ky është një kujtim se pastërtia e brendshme është më e rëndësishme se veprimet e jashtme. Një person mund të lutet dhe të agjërrojë, por nëse zemra e tij është e mbushur me urrejtje ose envet, veprimet e tij humbasin vlerën.

Një nga parimet kyçe të Islami është njësia e Ummetit. Profeti (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të) tha: "Muslimanët janë si një trup; nëse një pjesë të sulmon, e tërë trupi të sulmon." (Muslim). Kjo do të thotë se çdo musliman duhet të ndjejë përgjegjësi për vëllezërit dhe motrat e tij në besim, ti ndihmojë, ti mbështesë dhe të dëshirojë mirë për ta. Mirëkuptimeja shprehet jo vetëm me fjalë, por edhe me veprime. Kjo mund të jetë pjesëmarrja në projekte sociale, ndihma për nevojshmet, mbrojtja e të shtypurve ose thjesht sjellje e mirë ndaj atyre rreth tij. Është e rëndësishme të kujtojmë se sinjertësia luan rol kyç: veprimet tona duhet të jenë të drejtuara vetëm për kënaqësinë e Allahut, jo për famën ose përfitimet.

Islami na mëson besnikëri dhe vetëkritikë. Një person duhet të analizojë vazhdimisht veprimet e tij, të korrigjojë gabimet dhe të strehojë për përmirësimin e tij vetjak. Përmbajtja ndaj vetvetes nuk do të thotë vetëturpje ose depresion; kjo është më tepër njohja e paaftësisë sonë para madhësisë së Allahut dhe kuptimi se mund të përmirësohemi gjithmonë. Profeti (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të) tha: "Nëse nuk do të falletonit, Allah do të krijonte njerëz tjerë që të falletonin që të u fallesh." (Muslim). Kjo nuk është mëshirim për fajet, por një kujtesë se të gjithë jemi të papërsosur, por pikërisht nëpërmjet kërkesës dhe strehimit për të bërë më mirë mund të afrohemi Allahut.

Në Islam, vendoset shumë rëndësi në harmoninë midis veprimeve të jashtme dhe gjendjes së brendshme të njeriut. Namazi, agjerimi, zakati dhe haxhi janë shtyllat e detyrueshme të besimit, por ato bëhen të plotë vetëm kur plotësohen me sinjertësi, shkrirje, pastërti të zemrës dhe kujdes për të tjerët.

Ky mësim na kujton se suksesi i vërtetë, në sytë Allahut, nuk matet me sasinë e ceremonive të kryera, por me cilësinë e besimit dhe veprimeve tona. Duhet të jemi të gatshëm të japim, të shkaktojmë, të ndihmojmë dhe të punojmë në veten tonë për të bërë më mirë jo vetëm për veten tonë, por për të gjithë Ummetin. Të falë Allahut na japë forcën për t'u ndjekur këto parime dhe për t'u bërë ata që vërtet meritonin mëshirën dhe shpërblimin e Tij. Ameen!